Кога душата во Светиот Дух ќе ја познае Мајката Божја; кога во Светиот Духот Свет душата ќе стане сродна со апостолите, пророците, и со сите светии и праведници, тогаш таа незадржливо се стреми кон тој свет и не може да застане, но тој постојано ѝ недостасува, та копнее и не може да се оттргне од молитвата дури и кога телото е изнемоштено и сака да легне во постела, но и кога ќе легне во постела, душата се стреми кон Господа и кон Царството на светиите.

Преп. Силуан Атонски
Списи, I. 28