Похотта е како посакување после посакувањето, желба којашто се протега подалеку од границите на природното посакување и која е страстна, не управувана од законот, и без умереност. Похотите се исто толку многуобразни колку што се многуобразни и гревовите... Похотта обично се приближува кон душата не во вид на борбен непријател, но во вид на другар или угодлив прислужник. Таа ни претставува некакви задоволства или замислени богатства. Но, тоа е само мамка, со која злиот ловец се труди да ја излаже и улови бедната душа. Напомнувај си за ова кога ќе бидеш искушуван од похотта.

Св. Филарет Московски
Проповед на 5 јули 1845 год.