Гревот е болест која што се внедрува во природата на човекот. Грешниот впечаток и порочната наслада остават во душата и во телото трага, која станува сè подлабока при повторувањето на гревовните дејствија и која создава наклоност кон гревовното дејствие и некоја жед кон гревот. Затоа, како што понекогаш телесниот лекар, внедрената во телото заразна рана болно ја изгорува или ја отсекува со железо, така и Лекарот на душите и телата го употребува орудието на скрбта за да ги истргне корените и да ги избрише трагите на гревот и со огнот на страдањето ја изгорува заразата на наклоност кон гревовните наслади.
Св. Филарет Московски
Проповед на 5 јули 1848 год.
И ѓаволот беше топол (според приказна од интернет)
Рајот, тоа се другите
Сонот на Радмила
Јона и китот (според интернет приказна)
Се радувам на постот, ни јас исто така
Мечтите на младиот богослов
Вера, надеж и прелест
Фала Ти Господи што не сум како другите
Патријархот и пијаниот (Анегдота за Патријархот Павле)
Исповед
Авва Памво: Последна поука (Од Древниот Старечник)
Нос (Од книгата „Антологија на православниот хумор“)
Умереност (По мотив од Древниот Старечник)
