Оној кој што ги мрази страстите, тој ги отсекува и причините за нив; а оној што пребива со причините што ги произведуваат страстите, тој и против своја волјата ја искусува борбата со страстите... Невозможно е со мислите да се приближува кон страстите оној, кој не ги љуби нивните причини. Бидејќи кој е тој којшто, мразејќи го срамот, се предава на самофалба? Или кој, љубејќи го понижувањето, ќе се возмутува од бесчестието? Кој, имајќи срце скрушено и смирено, ќе прими плотска страст? Или кој, верувајќи во Христа, се грижи за времето или се кара поради него?

Преп. Марко Подвижник
Слова, 2.119,122-123