Некои луѓе после изучувањето на светската литература се обрнуваат кон Светите Писанија, но не се обидуваат да ги познаат мислите на пророците и апостолите, туку почнуваат сè што самите говорат да го сметаат за закон Божји бидејќи за своите сопствени мисли несоодветно принесуваат докази од Светото Писмо. Дури тоа го сметаат за добро дело, а не за најпорочен вид на учење – да ги извитоперуваш мислите од Светото Писмо и произволно да ги потчинуваш на себеси, не земајќи ги пред вид очигледните противречности... Само на децата и на шарлатаните им е својствено другите да ги поучуваат во она што ни самите не го разбираат.

Бл. Јероним
Писмо кон св. Павлин