Живееја и пострадаа во Рим, во времето на царот Адријан. Мудрата Софија, како што ја одликува и името што го носи (бидејќи софија на грчки значи мудрост), остана вдовица, а како добра христијанка се утврди себеси и своите ќерки добро во верата Христова. Во времето кога мачителската рака на Адријан се протегна и врз добродетелниот дом на Софија, Вера имаше дванаесет, Надеж десет, а Љубов девет години. Изведени пред царот, тие сите четири држејќи се за раце смерно, но одлучно, ја исповедаа верата во Господ Христос и одбија да ѝ принесат идолски жртви на Артемида. Пред страдањето, мајката ги крепеше ќерките со совети да истраат докрај. „Вашиот небесен женик Исус Христос е вечно здравје, неискажлива убавина и живот бесмртен. И кога вашите тела ќе бидат убиени во маки, Он ќе ве облече во нераспадливост и раните на вашите тела ќе светнат на небото како ѕвезди.“ Мачителот ги мачеше со лути маки сите, една по една: најпрво Вера, па Надеж, па на крајот Љубов. Ги тепаа, ги сечеа, ги фрлаа во оган и во врела смола и најпосле една по една ги убија со меч. Софија ги зеде мртвите тела на своите ќерки, ги однесе надвор од градот и таму чесно ги погреба. Остана на нивниот гроб три дена и три ноќи молејќи Го Бога и така Му го предаде својот дух итајќи во рајските населби, каде што ја чекаа душите на нејзините блажени ќерки.
д | н | с | Април 2024 |
---|---|---|---|
П | 1 | 19 | |
В | 2 | 20 | |
С | 3 | 21 | |
Ч | 4 | 22 | |
П | 5 | 23 | |
С | 6 | 24 | |
Н | 7 | 25 | |
П | 8 | 26 | |
В | 9 | 27 | |
С | 10 | 28 | |
Ч | 11 | 29 | |
П | 12 | 30 | |
С | 13 | 31 | |
Н | 14 | 1 | |
П | 15 | 2 | |
В | 16 | 3 | |
С | 17 | 4 | |
Ч | 18 | 5 | |
П | 19 | 6 | |
С | 20 | 7 | |
Н | 21 | 8 | |
П | 22 | 9 | |
В | 23 | 10 | |
С | 24 | 11 | |
Ч | 25 | 12 | |
П | 26 | 13 | |
С | 27 | 14 | |
Н | 28 | 15 | |
П | 29 | 16 | |
В | 30 | 17 |