Светиот Вилфрид е роден во Нортумбрија, во семејство на прочуен кралски советник, во 7 век. Неговото раѓање било проследено со особена појава: кога се раѓаше, неговите соседи забележаа дека куќата е во пламен, па веднаш поитаа да го гаснат пожарот, но, кога пристигнаа, видоа дека огнот не нанесува никаква штета, туку на чуден начин се вознесува кон небото, никого не повредувајќи. Уште како младо момче, Вилфрид одлучи целиот свој живот да го посвети на Бога, па на 14 годишна возраст стапи во манастир. Беше да се поклони на гробовите на светите Апостоли во Рим, а кога се врати во својата татковина беше поставен за настојател на манастирот, а потоа, на свои 30 години беше избран за епископ. Наместо да богослужи според традиционалниот келтски обред, тој ги воведе римските обреди заради што бил прогонет од келтската јерахија и разрешен од епископската должност. Во Рим беше оправдан од папата, но по своето враќање во татковината, тој повторно беше прогонет од својата катедра, та и замина во други краишта, каде со уште поголема ревност го проповедаше Евангелието. Свети Вилфрид се прослави и како чудотворец - во неговото опширно житие е опишан случајот, кога го воскреснал синот на една сиромашна женичка. Последните години од својот живот светителот ги поминал во Рајпон, каде што и починал во 709 година, предавајќи Му ја својата душа на Бога.
д | н | с | Октомври 2024 |
---|---|---|---|
В | 1 | 18 | |
С | 2 | 19 | |
Ч | 3 | 20 | |
П | 4 | 21 | |
С | 5 | 22 | |
Н | 6 | 23 | |
П | 7 | 24 | |
В | 8 | 25 | |
С | 9 | 26 | |
Ч | 10 | 27 | |
П | 11 | 28 | |
С | 12 | 29 | |
Н | 13 | 30 | |
П | 14 | 1 | |
В | 15 | 2 | |
С | 16 | 3 | |
Ч | 17 | 4 | |
П | 18 | 5 | |
С | 19 | 6 | |
Н | 20 | 7 | |
П | 21 | 8 | |
В | 22 | 9 | |
С | 23 | 10 | |
Ч | 24 | 11 | |
П | 25 | 12 | |
С | 26 | 13 | |
Н | 27 | 14 | |
П | 28 | 15 | |
В | 29 | 16 | |
С | 30 | 17 | |
Ч | 31 | 18 |