Роден во Охрид, на Божик 1847 година. Монашки потстриг прими во 1873 година, во манастирот „Свети вмч. Пантелејмон“, Нерези. Потоа премина во манастирот Горен „Свети Илија“, село Бањани, а во 1874 година во братството на Марковиот манастир, за најпосле да се насели во селото Ракотинци и таму да го обнови манастирот „Свети Илија“. Во 1896 година основа келијно училиште за деца. Со своите молитви и со лекови од природата го лечеше Божјиот народ. Живееше во исклучително тешко време, за време на турското владеење, Балканските и Првата светска војна, со тешки искушенија и притисоци, и сенародно страдание. Неговиот подвижнички живот, беше исполнет со страданијата што ги трпеше од турските власти и од локални турски и арнаутски одметници, кои во неколку наврати сакаа да го убијат. Во 1913 година беше произведен во игумен, а во 1935 година во архимандрит. Се упокои на 24 јануари 1940 година. По неговато преставување пред Господа, во неколку наврати го откриваше своето нераспаднато тело од кое се ширеше пријатен мирис.
д | н | с | Април 2024 |
---|---|---|---|
П | 1 | 19 | |
В | 2 | 20 | |
С | 3 | 21 | |
Ч | 4 | 22 | |
П | 5 | 23 | |
С | 6 | 24 | |
Н | 7 | 25 | |
П | 8 | 26 | |
В | 9 | 27 | |
С | 10 | 28 | |
Ч | 11 | 29 | |
П | 12 | 30 | |
С | 13 | 31 | |
Н | 14 | 1 | |
П | 15 | 2 | |
В | 16 | 3 | |
С | 17 | 4 | |
Ч | 18 | 5 | |
П | 19 | 6 | |
С | 20 | 7 | |
Н | 21 | 8 | |
П | 22 | 9 | |
В | 23 | 10 | |
С | 24 | 11 | |
Ч | 25 | 12 | |
П | 26 | 13 | |
С | 27 | 14 | |
Н | 28 | 15 | |
П | 29 | 16 | |
В | 30 | 17 |