Во Писмото е речено дека лагата е од лукавиот и дека тој е „татко на лагата“ (Јн. 8,44), а вистината е Бог бидејќи Самиот Он вели: „Јас сум патот, вистината и животот“ (Јн. 14,6). Така што гледате од Кого се разделуваме и со кого се соединуваме преку лагата. Затоа, ако навистина сакаме да се спасиме, тогаш сме должни со сета љубов да ја љубиме вистината и да се чуваме од секоја лага. Има три различни видови на лага: со мисла, со збор и со самиот живот. Со мисла лаже оној кој ги прима за вистина своите претпоставки, односно празните подозирања во ближниот: таквиот кога ќе види дека некој разговара со својот ближен, почнува да нагаѓа, па вели: „тој за мене зборува.“ Ако некој каже збор, тогаш подозрева дека е кажан за него да го оскрби... Никогаш не им верувај на своите претпоставки и подозревања, бидејќи кривата мерка и правото го прави криво. Претпоставките на луѓето се лажни и му штетат на оној кој што им се предава. А со збор лаже оној, кој, на пример, поради униние го мрзело да стане за служба и не вели: „прости ми што поради мрза не станав”, но вели: „имав температура, бев до крајност исцрпен од работа, немав сила да станам, бев болен”, и изговара десет лажни зборови за да не направи еден поклон и не се смири. И доколку во ваков случај тој не се укори себеси, непрестано ќе ги менува своите зборови и ќе спори, само за да не претрпи укори. Со живот, пак, лаже оној, кој, ако е блудник - се прави дека е воздржан, ако е користољубив - го фали милосрдието, иако е надмен - се фали со смирението. Да ги избегнуваме лагите за да се избавиме од лукавиот и да се потрудиме да ја усвоиме вистината за да имаме единство со Бога.

Ава Доротеј
Душеполезни поуки, 9