Роден во Врање на Благовештение 1894 година, од родители со потекло од Македонија. Заврши богословија и, во текот на Првата светска војна, се замонаши. Студираше во Грција и во Англија, а кратко време и во Русија. Беше професор во Карловачката богословија, а потоа во Призренската и Битолската богословија за најпосле да стане професор на Богословскиот факултет при Белградскиот Универзитет. По Втората светска војна, им пречеше на новите комунистички власти, па беше апсен, сослушуван, малтретиран и на крај прогонет во манастирот Ќелије, кај Ваљево, од каде не смееше да излегува. Таму се оддаде на молитвен и подвижнички, но и творечки живот. Бројните теолошки трудови на авва Јустин (околу 40 тома), освен догматика и егзегетика, опфаќаат области од патристиката, аскетиката, литургиката, како и теми од христијанската философија и особено од православната антропологија и од на православието заснованата философија на културата. Се смета за еден од најголемите богослови во 20 век. Имаше дар на плач и секоја Литургија ја поминуваше со обилни солзи, спомнувајќи стотици имиња на живи и упокоени. Се упокои на истиот ден кога е и роден – Благовештение 1979 година, затоа неговиот спомен се слави на 1 јуни, на денот кога се слави споменот на неговиот небесен заштитни, светиот Јустин Философ.
д | н | с | Декември 2024 |
---|---|---|---|
Н | 1 | 18 | |
П | 2 | 19 | |
В | 3 | 20 | |
С | 4 | 21 | |
Ч | 5 | 22 | |
П | 6 | 23 | |
С | 7 | 24 | |
Н | 8 | 25 | |
П | 9 | 26 | |
В | 10 | 27 | |
С | 11 | 28 | |
Ч | 12 | 29 | |
П | 13 | 30 | |
С | 14 | 1 | |
Н | 15 | 2 | |
П | 16 | 3 | |
В | 17 | 4 | |
С | 18 | 5 | |
Ч | 19 | 6 | |
П | 20 | 7 | |
С | 21 | 8 | |
Н | 22 | 9 | |
П | 23 | 10 | |
В | 24 | 11 | |
С | 25 | 12 | |
Ч | 26 | 13 | |
П | 27 | 14 | |
С | 28 | 15 | |
Н | 29 | 16 | |
П | 30 | 17 | |
В | 31 | 18 |