Свети Лука исповедник, архиепископ Кримски
29 мај (по стар стил)
Светиот угодник Божји Лука, кој засвети во соборот на светителите на Црквата Христова како исповедник, се покажа пример за добар пастир, кој ги лекува како душевните, така и телесните болести, бидејќи во себе ги спои службите на архипастир и лекар. Неговите богословски трактати ја разгоруваат верата и ги убедуваат оние кои се сомничави за вистинитоста на Божјото битие, побивајќи ги различните псевдонаучни теории. Со својот подвиг светителот покажа што значи тоа да се носи крстот Христов. Роден е во 1877 година; по завршувањето на гимназијата сакаше да се определи за призив кој е полезен за страдалниот народ, и оттаму ја одбра медицината. По завршувањето на универзитетското образование се занимаваше со медицинска практика и научни истражувања. Во 1920-тите години работеше како хирург во Ташкент, каде што активно земаше учество во црковниот живот, посетувајќи ги заседанијата на црковното братство. Епископот Ташкентски му рече: „Докторе, Вие треба да бидете свештеник“, и тој тоа го прими како Божји призив. По тригодишно служење како свештеник, тој прими монашки потстриг и го зеде името Лука, според евангелистот и лекар Лука. Во 1923 година беше ракоположен за епископ. Од тоа време започнува крстниот пат на владиката како исповедник. Многукратно беше апсен, измачуван и затворан, но ништо не ја ослабе ревноста на светителот во исполнувањето на архипастирската должност и служењето на луѓето како лекар. Од 1946 година, па до своето упокојување во 1961 година тој управуваше со Кримската епархија. Се упокои на денот кога се празнуваат сите светители кои засветлиле во Руската земја. Ниту по смртта, овој пастир не ја остави својата паства, туку по неговите молитви се случуваа многубројни исцеленија. Во 1996 година неговите мошти беа најдени цели, и тие денес почиваат во катедралниот храм на Светата Троица во Симферопол.
