Некој многу страда од сиромаштија и болести, но не се смирува, та затоа неговото страдање е без полза. А оној којшто се смирува, тој при секаква судбина ќе биде задоволен, затоа што Господ е неговото богатство и радост и сите луѓе ќе ѝ се восхитуваат на убавината на неговата душа.

Преп. Силуан Атонски
Списи, III.9